Moving Docs’16 w BODO
17 i 18 grudnia zapraszamy do BODO na filmy z 13. edycji Festiwalu Millennium Docs Against Gravity, który w maju odbywał się 4 miastach Polski. W naszym kinie zaprezentujemy cztery filmy z międzynarodowego projektu Moving Docs. Podczas dwóch dni projekcji pokażemy historię dojścia do międzynarodowej sławy Zlatana Ibrahimovića („Historia Zlatana”), poruszającą opowieść o małych uchodźcach chodzących do szkoły w Danii i czekających na azyl („Znaleźć dom”), opowieść o cyfrowym systemie szpiegującym, który pozwalał na śledzenie każdego elektronicznego sygnału na Ziemi („Dobry Amerykanin”) oraz portret młodej utalentowanej afgańskiej raperki, która w dzieciństwie miała zostać przedmiotem transakcji małżeńskiej („Sonita”). Wstęp na każdą projekcję kosztować będzie 10 złotych, natomiast karnet na wszystkie 4 filmy będzie można kupić za 35 złotych.
Program projekcji:
Sobota 17.12.2016
20:00 Znaleźć dom
21:10 Historia Zlatana
Niedziela 18.12.2016
19:30 Sonita
21:10 Dobry Amerykanin
Wydarzenie: https://web.facebook.com/events/1191009960975391/
Opisy filmów:
Znaleźć dom (At Home in the World)
Reżyseria: Andreas Koefoed
Produkcja: Dania (2015)
Gatunek: dokumentalny
Czas: 59'
Magomed, Ali, Sehmus, Heda i Amal chodzą do duńskiej szkoły dla uchodźców, czekając aż ich wnioski o azyl zostaną w końcu rozpatrzone. Są pięciorgiem z tysięcy dziecięcych emigrantów, którzy samotnie lub z rodzicami ubiegają się o wizy humanitarne w Europie. Film śledzi ich losy w Danii, pokazując, czym naprawdę jest dla dziecka ciągła tułaczka i budowanie nowego domu w obcym kraju. Ali pochodzi z Afganistanu. Ma 10 lat i mieszka w domu dla uchodźców. Niewiele pamięta z Afganistanu. Po ucieczce z rodzicami z własnego kraju przebywał w Iranie, Turcji, Francji, Włoszech, Danii i Norwegii, aby w końcu osiąść znów w Danii. Jego rodzina kilka razy była o krok od deportacji, raz zamieszana była w nią policja. Ali bardzo to przeżywa i ma problemy psychiczne. Miewa halucynacje: widzi uzbrojonych w noży mężczyzn, którzy przychodzą, aby pobić jego ojca na oczach płaczącej matki. Nie wie, czy będzie mógł zostać w Danii i najwyraźniej nie radzi sobie z tą perspektywą. Lepiej znosi to Magomed, kolega Aliego ze szkoły, który świetnie się uczy, ale jest nieśmiały i wycofany. Nie chce przejść do normalnej szkoły, bo musi najpierw poradzić sobie z bolesnymi wspomnieniami i wizją deportacji ojca. Z kolei Heda, uchodźczyni z Czeczenii, jest już gotowa do zmiany szkoły i wytrwale się do niej przygotowuje. Obserwacyjny, niezwykle poetycki film śledzi losy dzieci z klasy Aliego. Widzimy, jak śpiewają, bawią, kłócą się i uczą. Z pozoru zachowują się normalnie, ale żyją w zupełnie nienormalnych warunkach. Każde z nich jest mocno straumatyzowane i nosi w sobie trudny do oswojenia ciężar. To ciężar niepewności jutra i rozrywających serce wspomnień.
Zwiastun filmu: https://youtu.be/mGO-kSTGSKs
Historia Zlatana (Becoming Zlatan)
Reżyseria: Fredrik Gertten, Magnus Gertten
Produkcja: Szwecja, Holandia, Włochy (2015)
Gatunek: dokumentalny
Czas: 96'
Zlatan Ibrahimović – enfant terrible współczesnego futbolu, piłkarz tyleż genialny co krnąbrny. Człowiek, który był mistrzem w czterech różnych krajach – Holandii, Włoszech (z trzema różnymi klubami!), Hiszpanii i Francji. Geniusz pełen paradoksów – zapisujący się w pamięci kibiców zagraniami z pogranicza cyrkowych, gimnastycznych sztuczek (w młodości trenował taekwondo), z drugiej strony oskarżany o to, że pełnię swoich możliwości pokazuje tylko w meczach ze słabszymi rywalami. Ponoć dlatego nigdy nie sięgnął po Puchar Europy, grając z Barceloną był go bardzo blisko. Wychowany na imigranckich, biednych i niebezpiecznych przedmieściach Malmö, nie miał w życiu łatwo. Wyjątkowo uzdolniony, dość szybko zdał sobie sprawę, że piłka jest dla niego jedyną szansą na zaistnienie. Od początku na przeszkodzie stawał jego trudny charakter – zawieszenia za uderzenie obrońcy łokciem, prowokowanie kibiców, satysfakcja z upokorzenia przeciwnika – większa niż z wygranej, konflikty z kolegami z drużyny, od których czuł się lepszy. Do tego niszcząca ambicja – mecz bez zdobytego gola doprowadzał go (i doprowadza dalej, wszak jego kariera wciąż trwa) do białej gorączki. Film to fascynująca opowieść o tym, co zwykle pozostaje ukryte przed oczami fanów – treningi, mecze kontrolne, szatnie, podróże na mecze i zgrupowania. Zdjęcia kręcono przez wiele lat – materiał obejmuje rozległy okres od bramek zdobytych dla Malmö w 1999 roku, przez pełną zakrętów karierę w Ajaksie, po dwukrotne mistrzostwo Włoch w barwach Juventusu w latach 2005 i 2006. Ten filmowy portret Zlatana leży na przeciwnym biegunie niż ostatnio pokazywany w polskich kinach narcystyczny, ocierający się wręcz o śmieszność, film o Cristiano Ronaldo. Potret Ibrahimovicia nie jest PR-owską kreacją, to człowiek z krwi i kości, mierzący się ze swoimi demonami, nieśmiały wobec dziennikarzy i zaskakująco samotny. Jedyne ukojenie daje mu boisko – tylko tam naprawdę jest sobą. Poza nim nie za bardzo potrafi się odnaleźć – jego przyjaciel, właściciel kawiarni, w której bywał, wspominał, że gdy dopadała go tęsknota za Malmö, jeździł stołować się w… Ikei. Z wypowiedzi legend piłki, m.in. Ronalda Koemana, Fabio Capello, Marco van Bastena, Jarego Litmanena, Leo Beenhakkera i z fragmentów meczów wyłania się człowiek, który dla sukcesu byłby w stanie zabić. Zresztą, koledze z Ajaksu, którego oskarżył o zbyt małe zaangażowanie, groził publicznie obcięciem głowy.
Zwiastun filmu: https://youtu.be/7iMH1tiQ0so
Sonita
Reżyseria: Rokhsareh Ghaem Maghami
Produkcja: Iran, Niemcy, Szwajcaria (2015)
Gatunek: dokumentalny
Czas: 91'
Sonita to młoda utalentowana raperka, której ojcem z powodzeniem mógłby być Michael Jackson, a matką Rihanna. I choć dziś jest znana na całym świecie, jej rodzina zaplanowała dla niej zupełnie inną przyszłość. Sonita z pochodzenia jest Afganką. W wieku 10 lat po raz pierwszy stała się przedmiotem transakcji małżeńskiej, zorganizowanej przez rodziców w celu zdobycia posagu dla jej brata. Do małżeństwa co prawda nie doszło, a ona sama nie wiedziała, co tak naprawdę miało się wydarzyć, ale już wówczas nabrała lęku przed ślubem. Nie ona jedna. Według Afghanistan Independent Human Rights Commission przynajmniej 15% Afganek wychodzi za mąż przed ukończeniem 15. roku życia. W wieku 8 lat Sonita z rodzicami przeniosła się do Iranu, uciekając przed szalejącą w Afganistanie wojną. Nie miała legalnych dokumentów, więc nie mogła chodzić do szkoły, ale mimo to nauczyła się pisać i czytać, zaczęła tworzyć poezję, ale przede wszystkim zaczęła słuchać hip-hopu. Eminem to pierwszy raper, którego poznała i choć nie rozumiała jego tekstów, to zdała sobie sprawę, że w ten sam sposób może opowiedzieć o swoim życiu. Zaczęła pisać piosenki i postanowiła nawiązać współpracę ze studiem nagrań. W Iranie kobiety nie mogą śpiewać bez zgody władz, ale z pomocą zaprzyjaźnionych producentów udało jej się nagrać kilka utworów. Wtedy właśnie, po trzech latach rozłąki, matka Sonity, która wcześniej wróciła do Afganistanu, odwiedziła ją w Teheranie. Oznajmiła szesnastolatce, iż musi wrócić do rodzinnego kraju, gdyż jej brat potrzebuje 7000 dolarów posagu, a na jej transakcji małżeńskiej można zarobić aż 9000 dolarów. Sonita była zdruzgotana. Napisała i nagrała piosenkę „Brides for Sale”, a gdy zamieściła ją na YouTube, w krótkim czasie stała się sławna – wystąpiła nawet w afgańskiej telewizji. W 2014 roku nastąpił kolejny przełom. Sonita wygrała konkurs na napisanie utworu skłaniającego Afgańczyków do uczestnictwa w wyborach i otrzymała 1000 dolarów. Niedługo potem zaproponowano jej stypendium muzyczne w Wasatch Academy w USA. Bez pytania rodziców o zgodę przyjęła ofertę, tym samym raz na zawsze uciekając przed wymuszoną transakcją małżeńską. Dziś z powodzeniem nagrywa muzykę i prowadzi kampanię przeciwko małżeństwom dzieci. Film jest nie tylko poruszającym portretem młodej dziewczyny za wszelką cenę walczącej o swoją wolność, ale także punktem wyjścia dla dyskusji na temat stosunku reżysera do filmowanego przez siebie tematu. Pojawia się tu wiele zaskakujących zwrotów akcji, a sama reżyserka zdecydowała się nawet zapłacić matce Sonity, aby raz na zawsze uwolnić ją od wymuszonego małżeństwa.
Zwiastun filmu: https://youtu.be/9ZDHYfcrkzs
Dobry Amerykanin (A Good American)
Reżyseria: Friedrich Moser
Produkcja: Austria (2015)
Gatunek: dokumentalny
Czas: 101'
Ujawnione przez Edwarda Snowdena rewelacje na temat amerykańskiego systemu inwigilacji obywateli nie były pierwszym skandalem w historii amerykańskiego Biura Bezpieczeństwa Narodowego (NSA). Film ujawnia niezwykle niepokojące fakty, dowodzące, że korupcja, niekompetencja, arogancja, kłamstwa i osobiste ambicje oraz chciwość doprowadziły do zablokowania taniego i niezwykle skutecznego systemu monitoringu i analiz, który skutecznie mógł powstrzymać ataki terrorystyczne z 11 września 2001 roku. Po zakończeniu Zimnej Wojny w USA powstał cyfrowy system szpiegujący, który pozwalał na śledzenie każdego elektronicznego sygnału na Ziemi, filtrując grupę docelową i wyświetlając wyniki w czasie rzeczywistym przy jednoczesnym poszanowaniu prywatności. System miał wbudowany moduł służący do ochrony danych osobowych. Narzędzie wydawało się idealne i zdaniem specjalistów absolutnie uniemożliwiłoby ataki terrorystyczne z 11 września. Z wyjątkiem jednej drobnej rzeczy – okazało się zbyt tanie. Z tego powodu szefostwo NSA zdusiło projekt w zalążku i to na trzy tygodnie przed atakiem na World Trade Center. Za innowacyjnym projektem krył się agent Bill Binney – krypto-matematyk i były analityk NSA. Ujawnia on w filmie powody, dla których jego genialny pomysł został odrzucony na rzecz drogiego i całkiem bezużytecznego programu wywiadu, który z kolei miał jedną zaletę: tworzył setki miejsc pracy w agencji wywiadowczej i zapewniał sowite wynagrodzenie dla wielu byłych pracowników NSA. Film jest przykładem fascynującego politycznego thrillera śledzącego konspiracyjne działania NSA. Obserwujemy również niezwykle szczere wypowiedzi człowieka, który ma poczucie, że będąc częścią politycznej machiny ponosi współodpowiedzialność za tragedię z 2001 roku. Binney nie owija niczego w bawełnę, o wielu sprawach mówi otwarcie i brutalnie, choć jego oczy pokazują coś jeszcze innego – zrezygnowanego człowieka, który nie był w stanie powstrzymać machiny, jaką jest wojna. Binney oficjalnie wypowiedział się przeciwko amerykańskiemu systemowi. Zrezygnował z pracy w październiku 2001 roku i zapewne nieprzypadkowo odszedł z niej tak szybko.
Zwiastun filmu: https://youtu.be/zWR7A0Yc18Q
